زیباترین شعر حافظ با معنی

زیباترین شعر حافظ: کدام غزل؟

مقدمه

حافظ شیرازی، شاعری است که غزل‌های عاشقانه و عرفانی‌اش، قرن‌هاست که قلب ایرانیان و دوست‌داران شعر و ادب را تسخیر کرده است. غزل‌های حافظ، سرشار از زیبایی‌های ادبی، ظرافت‌های کلامی و عمق معانی است. انتخاب زیباترین شعر حافظ، کاری بسیار دشوار است، چرا که هر یک از غزل‌های او، دنیایی از احساسات و مفاهیم را در خود جای داده است. در این مقاله، به بررسی برخی از زیباترین غزل‌های حافظ و معانی نهفته در آن‌ها خواهیم پرداخت.

چرا انتخاب زیباترین شعر حافظ دشوار است؟

• ذوق شخصی: زیبایی شعر، امری ذهنی و نسبی است. هر فردی با توجه به سلیقه و تجربیات شخصی خود، شعری را زیباتر می‌داند.
• تنوع موضوعات: غزل‌های حافظ، طیف وسیعی از موضوعات را پوشش می‌دهند؛ از عشق و عاشقی تا عرفان و فلسفه، از توصیف طبیعت تا انتقاد اجتماعی.
• تفسیرهای مختلف: هر غزل حافظ، قابل تفسیرهای مختلفی است و هر خواننده‌ای با توجه به دانش و بینش خود، معنای متفاوتی از آن درک می‌کند.

خرید دیوان حافظ با قیمت  اقتصادی  170 هزار تومان از انتشارات پیام مهر عدالت (دیوان حافظ پالتویی چرم با پلاک عکس)

برخی از زیباترین شعر حافظ با معنی

اگرچه انتخاب زیباترین غزل حافظ، کاری دشوار است، اما برخی از غزل‌های او به دلیل زیبایی کلامی، عمق معانی و تأثیرگذاری بر مخاطب، همواره مورد توجه قرار گرفته‌اند. در ادامه، به برخی از این غزل‌ها اشاره خواهیم کرد:

• “دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر”: این غزل، یکی از معروف‌ترین و پرخواننده‌ترین غزل‌های حافظ است. حافظ در این غزل، به دنبال حقیقت و معرفت می‌گردد و در نهایت، به این نتیجه می‌رسد که حقیقت در درون انسان نهفته است.
• “ای دل به عشق یار مشغول باش”: این غزل، دعوتی به عشق‌ورزی و توجه به معشوق است. حافظ در این غزل، عشق را نیرویی محرک و زندگی‌بخش می‌داند و انسان را به سوی کمال دعوت می‌کند.
• “مژده ای دل که مسیحا آمد”: این غزل، حاوی مضامین عرفانی و امیدبخش است. حافظ در این غزل، از آمدن مسیحا (نماد حقیقت و معرفت) خبر می‌دهد و به انسان‌ها نوید رهایی از ظلمت و رسیدن به نور می‌دهد.

معیارهای زیبایی در غزل‌های حافظ

• زیبایی کلامی: استفاده از صنایع ادبی مانند تشبیه، استعاره، کنایه و…، موسیقی کلمات و وزن و قافیه، از جمله عواملی هستند که به زیبایی یک غزل می‌افزایند.
• عمق معانی: غزل‌های حافظ، سرشار از مفاهیم فلسفی، عرفانی و اجتماعی هستند. عمق معانی و چندلایه‌بودن مفاهیم، از ویژگی‌های بارز غزل‌های حافظ است.
• تأثیرگذاری بر مخاطب: یک غزل زیبا، قادر است احساسات مخاطب را برانگیزد، به او تفکر و تأمل بدهد و او را به دنیای دیگری ببرد.

نتیجه‌گیری  زیباترین شعر حافظ با معنی

انتخاب زیباترین شعر حافظ، امری سلیقه‌ای و نسبی است. هر کدام از غزل‌های حافظ، زیبایی و ارزش خاص خود را دارد. مهم‌ترین نکته این است که با خواندن و تفسیر غزل‌های حافظ، بتوانیم به عمق معانی آن‌ها پی ببریم و از زیبایی کلامی و ظرافت‌های ادبی آن‌ها لذت ببریم.

خرید  دیوان حافظ با فال  (حافظ جیبی تحریر چرم جعبه دار برجسته با پلاک وسط)

50 عدد از زیباترین شعر حافظ با معنی

در ادامه یک فهرست از ۵۰ مورد از زیباترین شعر حافظ با معنی و تفسیر هر یک ارائه شده است. این اشعار نمونه‌ای از شعرهای دلنشین و پرمعنای حافظ شیرازی هستند که هر کدام به نوعی نمایانگر مضامین عشق، عرفان، حکمت و فلسفه هستند. امیدوارم این مطلب برای شما مفید باشد.

۱. الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها

• معنی: ای ساقی! جام شراب را بچرخان و به من بده.
• تفسیر: حافظ در این بیت خواستار جرعه‌ای از جام عشق الهی است که او را از دنیای مادی جدا کند و به حقیقت نزدیک‌تر سازد.

۲. هر آن کس که در این حلقه نیست زنده به عشق، بر او نمرده به فتوای من نماز کنید

• معنی: هر کس که عاشق نیست، گویا مرده است؛ پس بر او نماز بخوانید.
• تفسیر: از نظر حافظ، عشق جوهر حیات است و کسی که عاشق نباشد، در واقع زنده نیست.

۳. دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد؟

• معنی: دیدی ای دل که غم عشق بار دیگر چه بلایی بر سر ما آورد؟
• تفسیر: غم عشق همیشه با خود اندوه و دگرگونی به همراه دارد و دل را بی‌قرار می‌کند.

۴. دل می‌رود ز دستم، صاحب دلان خدا را

• معنی: دل از دستم می‌رود؛ ای صاحبدلان، به دادم برسید.
• تفسیر: حافظ از صاحبدلان کمک می‌خواهد تا بتواند دل بی‌قرار خود را آرام کند.

۵. شب وصل است و طی شد نامه هجر، سلام فیه حتی مطلع الفجر

• معنی: شب وصال فرا رسیده و دوران جدایی به پایان رسیده؛ سلام و آرامش تا طلوع فجر.
• تفسیر: حافظ در این بیت از لحظات شیرین وصال سخن می‌گوید و جدایی را پایان‌یافته می‌بیند.

۶. هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

• معنی: هر کس به حرم دل یار راه یابد، در آنجا باقی می‌ماند.
• تفسیر: تنها کسانی که به حقیقت عشق آگاه هستند می‌توانند در کنار معشوق بمانند.

۷. مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم

• معنی: من با جانان خود عهدی دارم که تا زمانی که جان در بدن دارم، پای آن عهد خواهم ماند.
• تفسیر: حافظ به تعهدی عاشقانه با معشوق اشاره می‌کند که تا پای جان به آن وفادار خواهد ماند.

۸. ما ز یاران چشم یاری داشتیم، خود غلط بود آنچه می‌پنداشتیم

• معنی: ما از دوستان خود انتظار یاری داشتیم، اما اشتباه می‌کردیم.
• تفسیر: حافظ به خیانت و بی‌وفایی دوستان اشاره می‌کند و پشیمانی خود را بیان می‌کند.

۹. این دلم خون شد از این بس که نگه می‌دارم

• معنی: دلم از بس که رازهای خود را نگه داشته و بروز نداده‌ام، خون شد.
• تفسیر: او از رنجی که از کتمان عشق خود می‌برد، سخن می‌گوید.

۱۰. سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

• معنی: دلم پر از درد است، افسوس که درمانی ندارم.
• تفسیر: حافظ به شدت احساس درد و رنج می‌کند و از نبودن درمان برای تسکین دردهای خود اظهار افسوس می‌کند.

۱۱. عاشقم بر قهر و بر لطفش به جد، بوالعجب من عاشق این هر دو ضد

• معنی: من هم عاشق لطف و هم قهر او هستم؛ چه شگفت‌انگیز است که من عاشق این دو ضد هستم.
• تفسیر: عشق حافظ حتی از سختی‌ها و لذت‌ها نیز بهره‌مند است.

۱۲. من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم

• معنی: من کیستم که بخواهم به خاطری همچون او نزدیک شوم؟
• تفسیر: حافظ با فروتنی به ارزش و جایگاه بالای معشوق اشاره می‌کند.

۱۳. هر که شد عاشق نشد عاقل دگر

• معنی: هر که عاشق شد، دیگر عاقل نمی‌ماند.
• تفسیر: عشق نیرویی است که عقل را از سر عاشق می‌برد.

۱۴. چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

• معنی: وقتی سخن اهل دل را شنیدی، مگو که خطا است.
• تفسیر: حافظ توصیه می‌کند به سخنان عارفان به دیده تردید نگریسته نشود.

۱۵. خوشا به بخت بلند آن که در کنار گرفت، به جان دوست نشستن خوش است اما سخت است

• معنی: خوشا به حال کسی که بخت بلند دارد و می‌تواند با جان دوست به سر ببرد، اما این کار دشواری‌های خود را دارد.
• تفسیر: عاشقی با دشواری‌های زیادی همراه است.

۱۶. دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او

• معنی: دلبری که جانم را فرسود، اما هرگز کامی از او نیافتم.
• تفسیر: حافظ از دلی پردرد سخن می‌گوید که در وصال ناکام مانده است.

۱۷. هر گل نو که شاد می‌رویید، بلبل عاشقش نخواهد ماند

• معنی: هر گلی که تازه شاداب می‌شود، بلبل عاشقش نخواهد ماند.
• تفسیر: گل‌های زندگی زودگذر هستند، و عشق‌های دنیوی ناپایدار.

۱۸. کس نیارد بر تو ماندن دست، ور به رویی چون گل خوشبویی

• معنی: هیچ کس نمی‌تواند به تو نزدیک شود، حتی اگر مثل گل خوشبو باشی.
• تفسیر: حافظ به شکوه و جلال یار اشاره دارد.

۱۹. عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت

• معنی: عیب اهل دل و عشق را مکن، ای زاهد!
• تفسیر: حافظ از زاهد می‌خواهد که عاشقان را با دید منفی نبیند.

خرید دیوان حافظ نفیس عطری (دیوان حافظ وزیری معطر چرم جعبه دار برجسته پلاک فلزی طرح مس نفیس)

۲۰. ساقیا برخیز و در ده جام را

• معنی: ای ساقی! برخیز و جام را بده.
• تفسیر: حافظ از ساقی می‌خواهد که شراب عشق را به او بچشاند.

۲۱. زان یار دلنوازم شکری است با شکایت / گر نکته‌دان عشقی بشنو تو این حکایت

• معنی: از آن یار دلنواز، شکری با شکایت دارم؛ اگر نکته‌دان عشق هستی، این حکایت را بشنو.
• تفسیر: حافظ به دلبری اشاره دارد که هم دلنواز است و هم موجب شکایت، و او می‌خواهد که عاشقان واقعی این قصه را با دقت بشنوند.

۲۲. ای که در کوی خرابات مقامی داری / جم زمانی که مقامی به مقامی داری

• معنی: ای کسی که در کوی خرابات (جایی برای عشق و آزادگی) مقامی داری، به یاد داشته باش که مقامت موقتی است.
• تفسیر: حافظ با این بیت به گذرا بودن مقام و مرتبت دنیوی اشاره می‌کند و این که فقط عشق ماندگار است.

۲۳. دلا دیدی که آن فرزانه فرزانه‌تر شد؟

• معنی: ای دل، دیدی که آن خردمند چقدر خردمندتر شد؟
• تفسیر: حافظ به نوعی طنز و حکمت در این بیت اشاره دارد، و ممکن است به کسی که در مسیر عشق و خرد پیش می‌رود، پرداخته باشد.

۲۴. چون طهارت نبود کعبه و بتخانه یکی است

• معنی: وقتی طهارت نباشد، فرقی بین کعبه و بتخانه نیست.
• تفسیر: حافظ بر این باور است که اگر خلوص نیت و پاکی در دل نباشد، فرقی بین مکان‌های مقدس و غیرمقدس نیست.

۲۵. سر ارادت ما و آستان حضرت دوست / که هر چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست

• معنی: ارادت ما به آستان حضرت دوست است و هر آنچه بر سر ما می‌آید از ارادت اوست.
• تفسیر: حافظ نشان می‌دهد که در مسیر عشق الهی، هر سختی و رنجی که بر او وارد می‌شود، نشانه‌ای از ارادت اوست.

۲۶. عیب می جمله بگفتی، هنرش نیز بگو

• معنی: همه عیب‌هایش را گفتی، حالا هنرش را هم بگو.
• تفسیر: حافظ از منصف بودن سخن می‌گوید و تاکید دارد که به جای قضاوت عجولانه، خوبی‌ها و بدی‌ها را با هم ببینیم.

۲۷. روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

• معنی: روز جدایی و شب دوری از یار بالاخره به پایان رسید.
• تفسیر: این بیت نمایانگر امید به پایان سختی‌ها و بازگشت به لحظات خوشایند وصال است.

۲۸. عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ / قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت

• معنی: اگر مانند حافظ قرآن را در چهارده روایت از بر داشته باشی، عشق تو را به فریاد خواهد رساند.
• تفسیر: حافظ به تاثیر عشق الهی بر دل اشاره دارد و اینکه حتی عالمان دین هم به عشق نیازمندند.

۲۹. دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او

• معنی: دلبری که جانم را فرسود، ولی به خواسته دلم جواب نداد.
• تفسیر: این بیت به ناکامی در عشق و دل‌افسردگی از دوری معشوق اشاره دارد.

خرید دیوان حافظ با جلد گالینگور (دیوان حافظ وزیری گلاسه تمام مصور چرم قابدار کشویی با پلاک طرح مقبره) با قیمت استثنایی و گارانتی بازگشت پول

۳۰. ما ز یاران چشم یاری داشتیم

• معنی: ما از یاران انتظار کمک و یاری داشتیم.
• تفسیر: حافظ به ناامیدی از یاران بی‌وفا اشاره می‌کند و به بی‌ارزش بودن انتظار یاری از دیگران پرداخته است.

۳۱. بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی

• معنی: به این نکته توجه کن که خود را از غم رها کنی.
• تفسیر: حافظ به توصیه‌ای اشاره دارد که رهایی از غم و اندوه را ممکن می‌سازد و به شادی و آرامش می‌انجامد.

۳۲. حافظ به حق قرآن کز شید و زرق بازآی

• معنی: حافظ به حق قرآن قسم که از فریب و نیرنگ دست بردار.
• تفسیر: حافظ به خود یا دیگری توصیه می‌کند که به صداقت و خلوص روی بیاورد و از فریب‌های دنیا دوری کند.

۳۳. چو بید بر سر ایمان خویش می‌لرزم

• معنی: مثل بید بر ایمان خود می‌لرزم.
• تفسیر: این بیت نشانه‌ای از اضطراب و تردید است که در زندگی انسان‌ها گاهی بروز می‌کند.

۳۴. حال خونین دلان که گوید باز

• معنی: چه کسی از حال دل خونین ما سخن می‌گوید؟
• تفسیر: حافظ از درد دل و غم عاشقانه‌ای سخن می‌گوید که نمی‌تواند به راحتی به زبان آید.

۳۵. شیدا شدم ز دستت، دامن ز کف رها کن

• معنی: از دست تو دیوانه شدم، دامن خود را از کف رها کن.
• تفسیر: حافظ با بیانی عاشقانه از شدت علاقه و دیوانگی خود سخن می‌گوید.

۳۶. سخن عشق نه آن است که آید به زبان

• معنی: سخن عشق، چیزی نیست که به زبان بیاید.
• تفسیر: حافظ عشق را حالتی فراتر از کلمات و بیان توصیف می‌کند و معتقد است که عشق با قلب و روح درک می‌شود.

۳۷. به ناامیدی از این در مرو بزن فالی

• معنی: با ناامیدی از این در بیرون نرو، فال بگیر و امیدوار باش.
• تفسیر: حافظ به امیدواری و ترک ناامیدی توصیه می‌کند و از زنده نگه داشتن آرزوها سخن می‌گوید.

۳۸. گفتم غم تو دارم، گفتا غمت سرآید

• معنی: گفتم که غم تو را دارم، او گفت که این غم به پایان خواهد رسید.
• تفسیر: این بیت نشانه امیدواری به پایان رنج‌ها و دست یافتن به آرامش است.

۳۹. دلم رمیده شد و غافلم من از دل خویش

• معنی: دلم رمیده شد و از دل خود غافلم.
• تفسیر: این بیت بیانگر حالتی از بی‌قراری و سرگشتگی عاشقانه است که دل از کنترل خارج می‌شود.

خرید دیوان حافظ ارزان با قیمت 130 هزار تومان از انتشارات پیام مهر عدالت (دیوان حافظ پالتویی چرم با جلد طلاکوب مدل لبچاپ) + گارانتی بازگشت پول

۴۰. مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید

• معنی: ای دل، مژده بده که کسی همچون مسیح که زنده‌کننده است می‌آید.
• تفسیر: این بیت به آمدن کسی با ویژگی‌های روح‌بخش و نجات‌دهنده اشاره دارد.

۴۱. مرا در منزل جانان چه امن و عیش چون هر دم

• معنی: چگونه می‌توانم در کنار جانان آرام و راحت باشم وقتی که هر لحظه خطری در راه است؟
• تفسیر: عاشق بودن همیشه با دل‌نگرانی و خطر همراه است و آسایش ندارد.

۴۲. خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

• معنی: خم ابروی تو، مرا همچون تیری در کمان خود گرفت.
• تفسیر: خم ابروی معشوق به عنوان وسیله‌ای برای اسارت دل عاشق به تصویر کشیده شده است.

۴۳. از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت

• معنی: از این بادهای سمّی که بر بوستان گذشت.
• تفسیر: حافظ به مشکلات و موانعی که در مسیر عشق ایجاد می‌شوند، اشاره می‌کند.

۴۴. بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

• معنی: بلبلی شاخه‌ای از گل خوش‌رنگ در منقار خود داشت.
• تفسیر: بلبلی که گل را با خود دارد به‌عنوان نماد عاشقانه‌ای برای معشوق به تصویر کشیده می‌شود.

۴۵. وقت است که بنشینی و خوش می‌بخوری چون هر دمی می‌گذرد عیش دیگر است

• معنی: وقت آن است که بنشینی و به خوشی بگذرانیم، چون هر لحظه‌ای که می‌گذرد تجربه دیگری از شادی است.
• تفسیر: حافظ به لذت بردن از لحظات زندگی و قدر دانستن آنها توصیه می‌کند.

۴۶. تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف

• معنی: به راحتی نمی‌توان به جای بزرگان نشست.
• تفسیر: مقام و منزلت نیاز به شایستگی دارد و نمی‌توان با زور به آن دست یافت.

۴۷. خیز تا خاطر بدان یار طربناک بریم

• معنی: برخیز تا دلی خوش به یار سرزنده داشته باشیم.
• تفسیر: این بیت نمایانگر اشتیاق به لذت بردن از همراهی با معشوق است.

۴۸. مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم

• معنی: من با جانان خود عهدی دارم که تا جان در بدن دارم، پایبند آن خواهم بود.
• تفسیر: حافظ از پیمانی عاشقانه با معشوق سخن می‌گوید و وفاداری خود را بیان می‌کند.

۴۹. زان یار دلنوازم شکری است با شکایت

• معنی: از آن یار دلنواز، شکری با شکایت دارم.
• تفسیر: حافظ به دلبری اشاره دارد که هم دلنواز است و هم موجب شکایت، و او می‌خواهد که عاشقان واقعی این قصه را بشنوند.

۵۰. حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

• معنی: نتیجه این دنیا و مخلوقات به این محدود نمی‌شود.
• تفسیر: حافظ به بی‌نهایت بودن حقیقت و معنای جهان اشاره می‌کند و باور دارد که زندگی چیزی فراتر از این دنیا است.

امیدوارم این اشعار زیبا و تفسیرها برای شما مفید و دلنشین باشند!❤️

خرید دیوان حافظ چرمی (دیوان حافظ وزیری گلاسه چرم جعبه لپتاپی برجسته پلاک فلزی طرح مس نفیس)

بیشتر بخوانید! شعر عاشقانه حافظ برای همسر

شعر حافظ در مورد زندگی

1. غزل 1: به یاد روزهای خوش گذشته، حافظ به زندگی پرشور و عشق می‌پردازد و بیان می‌کند که هر لحظه باید قدر زندگی را دانست.
2. غزل 2: در این غزل، حافظ به ناپایداری زندگی اشاره کرده و می‌گوید که از لحظه‌ها باید لذت برد.
3. غزل 3: این غزل به زیبایی‌های دنیا و لزوم شکرگزاری از نعمت‌های زندگی می‌پردازد.
4. غزل 4: حافظ به چالش‌های زندگی اشاره کرده و از اهمیت صبر و امید در برابر مشکلات صحبت می‌کند.
5. غزل 5: این غزل به عشق و دوستی به عنوان زیباترین جنبه‌های زندگی پرداخته و آن‌ها را تجلیل می‌کند.
6. غزل 6: حافظ به جستجوی حقیقت و معنای زندگی در میان زرق و برق دنیا اشاره می‌کند.
7. غزل 7: این غزل به زندگی و زمان به عنوان دو عامل ناپایدار و گذرا می‌پردازد.
8. غزل 8: در این غزل، حافظ به شادی‌ها و غم‌های زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که زندگی، ترکیبی از هر دو است.
9. غزل 9: حافظ به ارزش زندگی در کنار دوستان و یاران می‌پردازد و به اهمیت ارتباطات انسانی اشاره می‌کند.
10. غزل 10: این غزل به یادآوری گذر زمان و اهمیت زندگی در لحظه‌های کنونی می‌پردازد.

غزل ساده حافظ

1. غزل 1: غزلی با زبانی ساده و دلنشین که به عشق و زیبایی معشوق می‌پردازد.
2. غزل 2: در این غزل، حافظ احساسات خود را به سادگی و با واژگان ساده بیان می‌کند.
3. غزل 3: این غزل به طبیعت و زیبایی‌های آن اشاره کرده و با زبانی ساده، تصویر زیبایی را به تصویر می‌کشد.
4. غزل 4: غزلی که به حسرت‌های عاشقانه می‌پردازد و با کلمات ساده، عمیق‌ترین احساسات را بیان می‌کند.
5. غزل 5: این غزل به دوست‌داشتن و محبت با زبانی ساده و دلنشین پرداخته است.
6. غزل 6: حافظ در این غزل، شوق و اشتیاق عاشقانه را به سادگی بیان کرده و احساساتش را در میان واژگان ساده گنجانده است.
7. غزل 7: غزلی با مضامین عرفانی و در عین حال با زبانی ساده و دلنشین که به درون‌نگری دعوت می‌کند.
8. غزل 8: این غزل به یادآوری زیبایی‌های زندگی با زبانی ساده و بی‌پیرایه می‌پردازد.
9. غزل 9: حافظ در این غزل با زبانی ساده و بی‌تکلف، زیبایی‌های عشق را توصیف می‌کند.
10. غزل 10: غزلی که با زبانی ساده، از دل‌تنگی و یاد معشوق صحبت می‌کند و احساسات عاشقانه را به تصویر می‌کشد.