آموزه هایی از زندگی فاطمه (سلام الله علیها) و حضرت علی (علیه السلام)

فاطمه (سلام الله علیها) هیچ گاه حتی اموری را که احتمال می داد علی(علیه السلام) قادر به تدارک آنها نباشد، از او طلب نمی کرد؛ تا آنجا که از علی(علیه السلام) در رابطه با فاطمه(سلام الله علیها) نقل شده است:
به خدا سوگند که او را به خشم نیاوردم و تا هنگامی که زنده بود، او را وادار به کاری که خوشش نیاید نکردم؛ او نیز مرا به خشم نیاورد و نافرمانی هم نکرد.
امام صادق(علیه السلام) می فرماید:
علی(علیه السلام) آب و هیزم می آورد و حضرت فاطمه آرد می کرد، خمیر می ساخت و نان می پخت و آن بانوی گرامی از زیباترین مردم بود و گونه های مطهرش از زیبایی مثل گل بود. درود خدا بر او و پدر و فرزندانش باد.
سیره رفتار فاطمه(سلام الله علیها) با فرزندان خود نیز سرمشقی مناسب برای تربیت صحیح فرزندان است. ایشان به فرزندان احترام می گذاشتند و آنها را با احترام خطاب می کردند و همیشه سعی در آموزش و تربیت دینی و اخلاقی آنها داشتند. در حدیث شریف کساء حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در پاسخ سلام فرزند خود امام حسن(علیه السلام) می فرماید: سلام برتو اى نور دیده ام و میوه دلم. و در پاسخ سلام امام حسین(علیه السلام) می فرماید: سلام بر تو اى فرزند من و اى نور دیده ام و میوه دلم.
حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرزندان خود را همیشه برای یادگیری و تعلیم و تزکیه آماده می کرد؛ به عنوان مثال به فرزندش حسن(علیه السلام) می فرمود: به مسجد برو، آنچه را از پیامبر شنیدی فراگیر و نزد من بیا و برای من بازگو کن.